Długo wyczekiwany przez Związek Lustracyjny Spółdzielni Europejski Szczyt Ekonomii Społecznej 2021 już za nami! Tylko dwa dni, a tyle wrażeń. Poniżej dzielimy się bardziej ogólnymi informacjami oraz wybranymi sesjami, które szczególnie zapadły nam w pamięci, w tym sesji z udziałem naszej przedstawicielki Pani Joanny Brzozowskiej Wabik.
Europejski Szczyt Ekonomii Społecznej # EUSES miał się odbyć już w zeszłym roku, podczas niemieckiej prezydencji w Radzie UE. Z powodu pandemii COVID-19 niestety organizatorzy zdecydowali o jego przełożeniu na 26-27 maja br.
Szczyt #EUSES miał stanowić forum wymiany poglądów na temat roli ekonomii społecznej w Europie jako czynnika rozwoju gospodarczego i włączenia społecznego. Miał być również okazją do dyskusji na temat tego, jak ekonomia społeczna może pomóc w przekształceniu gospodarki po pandemii poprzez promowanie zrównoważonych modeli gospodarczych w ramach zielonej i cyfrowej transformacji w Europie.
Dla ZLSP i wielu innych organizacji reprezentujących spółdzielczość w Europie dodatkowym impulsem do uczestnictwa w wybranych sesjach w ramach #EUSES była możliwość udziału w konsultacjach dotyczących Unijnego Planu Działania na rzecz Ekonomii Społecznej.
26 maja podczas otwarcia Szczytu, głos zabrała m.in. Pani Christina Schweng, Przewodnicząca Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES), która podkreśliła, że w okresie odbudowy po pandemii, ważną rolę w Agendzie UE będzie pełniła zielona i cyfrowa transformacja. O powodzeniu obu zadecydują partnerstwa budowane między aktorami Ekonomii Społecznej.
Słowa Pani Schweng, wybrzmiały na pewno na niejednej sesji #EUSES, w tym na sesji na temat wkładu ekonomii społecznej w realizację celów Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) na rzecz wzmocnienia europejskiego wymiaru społecznego i jego niewykorzystanego potencjału. Podczas tej sesji, moderowanej przez REVES (Europejską Sieć Miast i Regionów), usłyszeliśmy o istotnej roli zaangażowania i partycypacji w kontekście regionalnym w Agendę zrównoważonego rozwoju ONZ.
Z wypowiedzi, które się przewijały można było wydobyć kilka kluczowych przesłań tj. podejście holistyczne do zrównoważonego rozwoju, wspólna kolektywna odpowiedzialność za podejmowane działania, istotna rola zaangażowania i wsparcia ze strony instytucji państwowych, lepsze podstawy raportowania, dane statystyczne oraz wymiana wiedzy między interesariuszami. Z tego można wnioskować, kierując się słowami jednego z prelegentów, że podmioty ES powinny stawiać na „aktywną partycypację, aniżeli bierną obecność”.
